مانکاکان بالاد (کاخ کودکان)

<p>مارگاريت هاروتيونيان نامدار به سارواريان در سال 1887م/1264ش. در تفليس به دنيا آمد. در همان شهر دوره دبستان و دبيرستان را به پايان رساند. از سال 1901م./1280ش. همزمان با تحصيل، آموزگاري پيشه کرد. او در سال 0191م./9821ش. نخستين کودکستان تهران را به روش نو بنيان نهاد. اين کودکستان که در خيابان ارباب جمشيد قرار داشت، در سال نخست با 37 دانش&zwnj;آموز آغاز به کار کرد. سال بعد شمار دانش&zwnj;آموزان به دو برابر افزايش يافت. او در کودکستان خود اصول پرورشي و آموزشي جديد را به کار مي&zwnj;بست. بسياري از پيشگامان آموزش پيش&zwnj;دبستاني همچون جبار باغچه&zwnj;بان با مارگاريت سارواريان آشنايي داشتند و شماري از مربيان و مديران پيش&zwnj;دبستان از جمله البيس فراهيان&nbsp; بنيان&zwnj;گذار کودکستان کوشش، از شاگردان او بودند. تا سال 1945م./ 1324ش. کودکستان مارگاريت سارواريان از بهترين کودکستان&zwnj;هاي تهران شمرده مي&zwnj;شد.<br />
پس از گسترش کار کودکستان سارواريان، مجتمع آموزشي سارواريان به نام مانکاکان بالاد (کاخ کودکان) پايه&zwnj;گذاري شد که شامل کودکستان، مدرسه و شبانه&zwnj;روزي بود. اين مجتمع در سال 1951م./1330ش. بيش از 700 نفر دانش&zwnj;آموز داشت. برنامه&zwnj;هاي آموزشي کودکستان آن بسيار گوناگون و گيرا و شامل کاردستي، گل بازي، خيمه&zwnj;شب&zwnj;بازي، سرود، رقص و ورزش بود.....<br />
مارگاريت سارواريان در سال 1952م./1331ش. درگذشت.</p>
<p><strong>منبع:</strong></p>
<p>محمدی، محمدهادی؛ قایینی، زهره. تاریخ ادبیات کودکان ایران، ج 7: ادبیات کودکان در روزگار نو (1300- 1340). تهران: چیستا، 1383. ص 1034.</p>