جلیقه کودکان ترکمن

<p>خان گلدی اونق یکی از روایت های مربوط به بافت پارچه های نفیس ترکمنی را که به دوران باستان بر می گردد اینگونه آورده:<br />
در زمان های بسیار قدیم، فرزندان پیرزنی جهت مداوای بیماری مادر پیر خود در جستجوی طبیب و دارو، بسیاری از جاها را گشته اند اما برای وی هیچ دارریی نیافته اند. روزی از روزها پسران این پیرزن با پیرمرد دانایی روبرو شده، با او به مشورت پرداختند. پیرمرد دانا به پسران آن پیرزن چنین گفته است: &laquo;اگر شما از الیافی که توسط کرمهای ابریشم از برگ درخت توت بدست می آید، پوشاکی بافته و به مادرتان بپوشانید، به زودی از این بیماری خلاص خواهد شد.&raquo;<br />
پسران پیر زن طبق مصلحت پیرمرد دانا، پیله هایی را که بر روی برگهای درخت توت از کرمهای ابریشم باقیمانده بود، جمع آوری کرده و الیاف آنها را از هم جدا و پارچه ای از آن درست می کنند. از این پارچه بافته شده ، پوشاکی تهیه و به مادر پیرشان می پوشانند. مادر آنها طی چند روز پس از پوشیدن آن لباس، از بیماری نجات می یابد. پس از آن، پیرزن از پسران خویش می پرسد که چگونه او را از این بیماری نجات داده اند؟ پسرانش موضوع را بازگو می کنند. بعد از آن، پیر زن از برگ همان درخت با استفاده از کرم، موفق به دریافت ابریشم می گردد. او از ابریشمهای بدست آمده، آرام آرام به بافتن پارچه ای از آن که بعدها آنرا &laquo;کتانی&raquo; نامیده اند، ادامه می دهد. آنها با پوشانیدن لباسی که از این پارچه تهیه شده است، بسیاری از بیماران را از بیماریهایشان نجات می دهند. با گذشت زمان، با استفاده از رنگهای طبیعی گیاهان گوناگون، پارچه های کتانی را به رنگهای مرغوب و دلپذیر رنگ آمیزی کرده اند. به همین دلیل پارچه های کتانی را داروی دردها نام نهاده اند.</p>
<p><strong>منبع:</strong></p>
<p>&quot;بافت کتانی در بین ترکمن ها&quot;. خان گلدی اونق. http://www.eilay.blogfa.com/post-18.aspx</p>