فانتزی در ادبیات کودکان، ص 252
نشانهشناسی فانتزی
جهان فانتزی به یک زبان، جهان نشانه ها است. زیرا جهان فانتزی ها تنها اعتبار زبانی دارد و اگر قرار بر شناخت جهان فانتزی باشد، آن را نمیتوان در دنیای واقعی یافت، بلکه باید در حوزه نشانههای آن بازیابی کرد. چون انسان ها نشانه ها را از هیچ و نیستی محض نمیسازند و این نشانه ها در حقیقت شکل تحریف شده نشانه های حقیقی است. شناخت این نشانه ها گام مهمی در شناخت جهان فانتاستیک و همینطور تخیل موجود و ماهیت آن و همینطور مشخصات خیالپردازانه مؤلفان فانتزی است. نشانه هایی که در فانتزی ها به کار میرود، به صورت نشانه های کارکردی و نشانه های ساده یا تصادفی است. نشانه های کارکردی، نشانه های تکرار شونده و بن مایهای است. این نشانه ها را میشود هم در کارهای تطبیقی یک نویسنده واحد شناسایی کرد و هم در کارهای نویسندگان متفاوت. برای مثال، انتخاب جزیرهای متروک برای مکان داستان، نشانهای کارکردی است که متوالیاً توسط نویسندگان فانتزی به کار رفته است. به علت حاکمیت اصل «ویژگیهای خاص» در فانتزی ها، هر داستانی ویژگی نشانگانی خاص خود را دارد و این در شناخت ماهیت فانتزی ها اهمیت زیادی دارد.