حکیمی، محمود

محمود حکیمی در ۹ شهریور ماه ۱۳۲۳ در خیابان لرزاده، تهران در یک خانواده‌ی مذهبی متولد شد. پدرش، عشقی عمیق به اهل بیت علیهم‌السلا‌م داشت و تلا‌ش می‌کرد که فرزندان خود را با عشق و علا‌قه به خاندان نبوت تربیت کند.
امام جماعت مسجد لرزاده مرحوم شیخ علی‌اکبر برهان، مدیریت یک دبستان را هم بر عهده داشت. آن دبستان هنوز پابرجاست. پدر حکیمی نام او را در بخش آمادگی آن مدرسه نوشت. مدرسه جو مذهبی داشت. مرحوم شیخ علی‌اکبر برهان گاه به کلا‌س آمادگی می‌آمد. روی یک صندلی جلو تخته سیاه می‌نشست و برایشان وعظ می‌کرد. حکیمی در سال ۱۳۳۰ در دبستان بندار رازی مشغول به تحصیل شد.
حکیمی درباره‌ی علاقه‌اش به خواندن و نوشتن کتاب چنین می‌گوید: "در آن دوره مجله‌ی "دانش‌آموز" از سوی آموزش و پرورش منتشر می‌شد و مرحوم اقبال یغمایی مدیریت آن را بر عهده داشت. در آن زمان وضع مالی خانواده‌ی ما بسیار بد بود و من توانایی خرید مجله را نداشتم. مجله را از دوستانم می‌گرفتم و با شوق عجیبی می‌خواندم. سرمقاله‌های مرحوم اقبال یغمایی و داستان "روبنسن کروزئه" اثر دانیل دفو را خیلی دوست داشتم.
از سال ۱۳۳۵ مجله‌ی کیهان بچه‌ها به مدیریت آقای بدیعی از طرف مؤسسه‌ی کیهان آغاز به انتشار کرد. من به مطالعه‌ی آن مجله نیز علا‌قه بسیار داشتم. از دوره‌ی دبیرستان مطالعه کتاب را شروع کردم. در آن دوران کتاب‌های ویژه‌ی کودک و نوجوان بسیار کم بود. در دوران دبیرستان من به تدریج به سوی مجله‌هایی مانند "سخن" و "یغما" و "علم و زندگی" جلب شدم.
در دهه ۳۰ و ۴۰ آثار مرحوم آل احمد و نویسندگانی چون صادق چوبک خیلی گل کرده بود. اما من بیشتر کتاب‌های تاریخی می‌خواندم".
حکیمی در دوره‌ی دبیرستان تصمیم گرفت که داستان‌هایی برای کودکان بنویسد. اولین داستان او در سال ۱۳۴۰ در مجله "کیهان بچه‌ها" چاپ شد. از آن پس همکاری حکیمی با کیهان بچه‌ها برای دو سال به طور مداوم ادامه یافت. از سال ۱۳۴۳ مقالا‌ت و داستان‌هایی از او در مجله‌های دیگری در تهران چاپ شد و بدین ترتیب او وارد دنیای نویسندگی شد.
همکاری حکیمی از سال ۱۳۴۷ با نشریات مذهبی قم آغاز شد و تا مدت ۱۰ سال به طور مداوم ادامه داشت. او گذشته از مجله‌ی مکتب اسلا‌می با مجله‌های نجات نسل جوان ، نسل نو ، پیام شادی و مکتب تشیع همکاری می‌کرد....