بالاد عامیانه

سرایندگان بالادهای عامیانه یا سنتی، ناشناس هستند. این نوع بالادها به طور شفاهی و سینه به سینه از خواننده ای به خواننده دیگر منتقل شده و هر خواننده ، چیزی برآن افزوده اس یا از آن کم کرده است. از این جهت، اغلب روایت های مختلفی از یک بالاد در دست است. بالادهای عامیانه در میان مردم بیسواد و کم سواد به وجود آمده و در حقیقت به دورانی تعلق دارد که هنوز ادبیات مکتوب به وجود نیامده بود، بنابر این می توان آن ها را از اولین نمونه های ادبی به شمار آورد. سنت سرودن بالاد، در اواخر قرون وسطی در اروپا رواج داشت. سرایندگان گمنام بالادها، موضوع های خود را از زندگی جامعه، از تاریخ محلی و ملی و افسانه ها و قصه های مردم گرفته اند و داستان هایی که سروده اند بیشتر درباره حوادث جنگ، عشق و مرگ است. سرودن بالاد عامیانه در قرن شانزدهم و هفدهم در بریتانیا به اوج رسید و از قرن هجدهم به بعد ، بالاد های انگلیسی گردآوری و چاپ شد. در امریکا در اوایل قرن نوزدهم، سرباز ها و کارگران کشاورزی که مردمانی کم سواد بودند، بالادهایی سروده اند که هنوز باقی است.