افسانه سحر آمیز

افسانه سحرآمیز یکی از کهن‌ترین گونه‌های افسانه ایرانی است‌. در این افسانه‌ها، عناصری از جادو، دین‌های نخستین ایرانی همچون باور به نیروهای طبیعی مثل باد و خورشید و نیز باورهای اسطوره‌ای به ‌فراوانی دیده می‌شود. افسانه‌های سحرآمیز پراز عناصر اسطوره‌ای‌، جادویی و توتمی است و یکی از ارزنده‌ترین گنجینه‌ها برای شناخت باورهای نیاکان ‌ما به شمار می‌رود. در این افسانه‌ها، در دل رخدادها و کنش های عادی، کنش ها، ابزار و یا اشیایی که ریشه در آیین‌های اسطوره‌ای و جادویی دارند، پدیدار می شوند. پدیده جادویی در تنگناها به یاری شخصیت اصلی می‌آید و او را به خواسته‌هایش می‌رساند. سحر و جادو دشواری‌هایی می‌آفریند و او را از رسیدن به خواسته‌هایش دور می‌کند. این پدیده می‌تواند حیوانی مافوق الطبیعه باشد مثل اژدها یا سیمرغ، یا شیئی جادویی باشد مثل شب کلاه، قالیچه، انگشتر، یا سفره‌ای که همه غذاها را آماده می‌کند، یا ممکن است ظاهر انسانی داشته باشد مثل جادوگر و غول یا پریان و کوتوله‌ها. این افسانه‌ها گاه بسیار وحشتناکند و گاه بسیار لطیف و زیبا هستند.